تربیت پوشالی

تربیت پوشالی

با تربیتیم عایا؟

تربیت را در یک جمله اینگونه می‌توان تعریف کرد:

"روش رفتاری یا گفتاری دادن به‌غیر، به‌طوریکه این روش ملکه‌ی ذهن او شود"

این تعریف معنای کلی تربیت را معین می‌کند اما همه‌ی ماجرا همین است؟!

اینکه به بزرگترها احترام می‌گذاریم، با دیگران با خوشرویی برخورد می‌کنیم، به قواعد اجتماعی احترام می‌گذاریم و سعی می‌کنیم مؤدب باشیم و... نشانه‌دهنده‌ی باتربیت بودن ما است؟!

تربیت همه‌ی این‌ها هست و هیچ‌یک نیست!

حقیقت این است که هرچه که می‌شنویم، می‌بینیم، راجع به آن صحبت می‌کنیم و در مورد آن فکر می‌کنیم نقش بسزایی در نگرش ما و نحوه‌ی برخورد ما با مسائل مختلف زندگی دارد؛

نگاه کردن و دیدن علاوه‌بر یک جفت چشم به تربیت هم نیاز دارد!

به‌عبارت دیگر،" دیدن مهم نیست؛ چگونه دیدن مهم است"

شاید لابه‌لای کلاس‌ها و دوره‌های مختلف،

از کلاس زبان گرفته تا کلاس فتوشاپ، از ورزش‌های رزمی گرفته تا یوگا، از دوره‌ی آشپزی ایتالیایی گرفته تا کلاس حسابداری بد نباشد یک نفر هم کلاس خوب دیدن و درست دیدن برگزار کند!

ما همچنین باید بیاموزیم " چگونه بشنویم؟ "،" چگونه درست بشنویم؟" و حتی باید بیاموزیم " چه‌چیزهایی ارزش شنیدن دارد! "

تاریک‌ترین بخش وجود ما، افکار و عقایدمان است؛

هزاران فکر مختلف روزانه در ذهن ما پدیدار می‌شود که هر یک به نوبه‌ی خود در خلقیات و رفتار ما تأثیرگذار است؛

افکار ما سلاحی مهار نشده‌است که می‌تواند ما را به انحطاط بکشد و یا برعکس، می‌تواند غیرممکن‌ها را ممکن کند!

همه‌ی اینها بستگی به این دارد که ذهن ما چطور تربیت شده‌باشد؟!

تربیت چشم و گوش و ذهن و زبان شاید در ابتدا کمی مضحک به‌نظر برسد، اما اگر کمی ژرف‌تر به آن بیندیشم معنای واقعی آن ملموس‌تر خواهدبود.

منظور از تربیت صحیح این‌ها این است که ما یاد بگیریم از هرکدامشان درجای خود به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم؛

همان‌گونه که لحن صحبت ما در موقعیت‌ها و مکان‌های مختلف متفاوت است، نحوه‌ی فکر کردن و گوش دادن و نگاه کردن ما نیز باید متناسب با موقعیتی باشد که در آن به‌سر می‌بریم.

کسی که به چشم و گوش و فکر خود تسلط دارد، می‌داند که در زمان تحصیل و تجارت باید تمرکز داشت و برعکس،

در زمان سفر باید ذهن خود را باز گذاشت چراکه هر نجوا و هر منظره‌ای می‌تواند به اندازه‌ی خبر ترور "جان‌اف‌کندی" مهم باشد!

ما همگی نیاز داریم علاوه‌بر یادگیری مهارت‌های روزمره، زمانی را برای یادگیری قابلیت‌های ذهنی و تسلط بر ذهن خود صرف کنیم؛

مهارت در دنیای امروز صرفاً داشتن مدرک کلاس عکاسی وکلاس فوتوشاپ نیست؛

بهترین عکاسان کسانی هستند که یاد گرفته‌اند حتی زشت‌ترین مناظر را زیبا به تصویر بکشند!

بهترین مدیران کسانی نیستند که مدرک حسابداری معتبرتری دارند بلکه کسانی هستند که از توانایی ذهنی بیشتری برخوردارند!

کسانیکه تربیت ذهنی و روانی خوبی دارند را می‌توان در یک جمله‌ اینگونه توصیف کرد:

 "اینها بلدند چطور زندگی کنند!"

بعید نیست بعد از مطالعه‌ی این مطلب به ذهن شما نیز خطور کرده باشد که دنبال دوره و کلاس خوب دیدن و خوب فکر کردن بروید؛

زحمت نکشید، چنین دوره‌هایی فعلاً وجود ندارد، از خودتان شروع کنید، شاید شما اولین دوره‌ی "تربیت ذهن" را برگزار کردید!

استاد سلام مرجع تدریس خصوصی